จากประสบการณ์ตรงในการเลี้ยงนกกระตั้ว เกิดเหตุการณ์ที่เกือบจะไม่ได้เลี้ยงต่อ นั่นคือนกกระตั้วที่บ้านผม กระเพาะมันรั่ว-ซึม มันเป็นยังไง?? เดี๋ยวลองอ่านดูนะครับ
บทความนี้จะไม่มีรูปภาพนะครับ เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมากและวุ่นวายมากๆด้วย ผมเลยไม่มีสติพอที่จะบันทึกภาพเก็บไว้ เรื่องมันมีอยู่ว่า ช่วงสองเดือนแรกของการเลี้ยงดูนั้น ที่บ้านผมก็ป้อนอาหารให้นกปกติ โดยมีการสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันว่าใครว่าช่วงไหน ยังไง จำได้ว่าช่วงนั้น เราป้อนกันถึง 3 มื้อและยังป้อนในปริมาณที่เยอะมากด้วย เพราะนกมีปฏิกิริยาตอบสนองที่ทีดีในการกิน เราก็เลยให้กิน แต่นั่นก็ยังไม่ใช่ประเด็นทั้งหมด มันยังเกี่ยวกับอนุภูมิของอาหารด้วย ที่ผมย้ำเตือนกันหนักหนา ในบทความก่อนก็เพราะเหตุนี้นั่นเอง
ก่อนที่จะมารู้ว่าต้องทำยังไง ผมเกือบทำนกที่ทั้งอยากเลี้ยงและยังซื้อมาในราคาแพง ตายไปแล้ว คือตอนแรกที่รู้ก็เริ่มจาก ตรงช่วงหน้าอกของนก ขนของมันข่อนข้างเปียกหมาดพอสมควร และบ่อยมาก สีออกเหลืองๆครีม เอากระดาษ เอาผ้าไปเช็ด สักพักก็เป็นเหมือนเดิม และเหมือนจะหิวโหยกับอาหารมากกว่าปกติ เราจึงเริ่มค้นหาคำตอบกัน จนกระทั่งเปิดขนตรงหน้าอกขึ้นดู ซึ่งมารู้ภายหลังว่า ด้นล่างของหน้าอกนั้น คือกระเพาะอาหารของนกนั่นเอง และตอนนั้นมันก็มีอาหารไหลซึมออกมา ที่บ้านตกใจกันมาก รีบพาไปโรงพยาบาลสัตว์ ตรงแยกเกษตร จึงได้ความว่า ...
กระเพาะอาหารมันเปือย เหตุเพราะอุณหภูมิของอาหารที่ป้อนประกอบกับปริมาณของอาหารที่ป้อนเข้าไป มันเยอะเกินไป ทำให้ใช้เวลาย่อยนาน ทำให้อาหารที่มีอุณหภูมิสูงนั้นอยู่ในกระเพาะนานด้วย จึกเกิดการเปื่อยนั่นเอง ทำให้ต้องตัดส่วนที่เปื่อยออก ทำให้นกตัวที่ผมเลี้ยงอยู่นี้ มีกระเพาะเล็กกว่านกตัวอื่นในสายพันธ์เดียวกัน นั่นก็ย่อมทำให้นกผมโตน้อยลง กว่านกตัวอื่นเช่นกัน ทั้งที่นกของผมก็เลี้ยงมา 2ปีแล้วขนาดที่น่าจะเป็นไปได้ควรมีขนาดใหญ่กว่าตอนนี้ ... บทความนี้จึงนำมาเตือนท่านที่ยังไม่ทราบเรื่องนี้ แล้วจะนำมาเลี้ยง หรือที่เลี้ยงอยู่แล้วก็ตาม
